Rzuciłam życie

 >youtube<

Nigdy się nie zastanawiałam, jak to może być, kiedy wypadnie się z systemu ogólnie przyjętych norm i wzorców. Jak zareagują rodzina i znajomi, kiedy jednocześnie poniosę porażkę, ale i dostane szansę na dokonanie możliwie największych zmian w moim dotychczasowym życiu. Nigdy. Aż do dziś. 

Od października rozpoczynam swój nieplanowany "gap year", zmierzę się z całym system, który w tym roku podziękował mi za współpracę i skazał tym samym na słowa uznania i te... niekoniecznie miłe. Rozpocznę walkę z samą sobą, raz jeszcze, o swoją przyszłość, ale przede wszystkim o teraźniejszość, która postawiła mnie w całkowicie nowej sytuacji. Ciężko mi się z nią polubić, ale nie mam wyboru, mam za to 221 dni do ponownego przystąpienia do egzaminu dojrzałości, około 285 dni do kolejno egzaminu wstępnego i dokładnie 371 dni do znalezienia się w miejscu, o którym zapewne marzę /przynajmniej tak mi się wydaję na dzień dzisiejszy, dzień zerowy/. 

 Jest to czas, który daję sobie na poznanie życia, tego, którego /paradoksalnie/ nie uczą na lekcji "wychowania do życia". Czas na spełnienie marzeń, na zwiedzenie świata, możliwe tylko Europy, albo samej Polski, ale jednak. Czas na zarobienie pieniędzy, wydanych na wszelkie koncerty. Jest to rok na poznanie siebie. Obejrzenie wszystkich filmów kina ambitnego i uzupełnienie życia o historię pisaną: epiką, liryką, a nawet dramatem. Będzie to czas nieprzespanych nocy, zakwasów, zmęczonych nóg, nowych doświadczeń, niezapomnianych przeżyć i z pewnością najtrudniejszych decyzji.

Tak więc rzuciłam swoje życie i taki mam teraz plan, Plan Zet.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Jestem beztalenciem

Obraz
Ile razy zastanawiałeś się, czy masz jakiś talent? Czy jest coś, w czym jesteś tak na prawdę dobry? Czy posiadasz taką cechę, której inni Ci zazdroszczą? Albo, czy masz w Sobie po prostu to "coś"? TALENT Myśląc o talencie, widzimy od razu reflektory, wielką scenę, srebrny mikrofon, wywiady, zdjęcia w gazetach, oraz rozdanie nagród Oscara, czy Grammy. Talent zaczyna się kojarzyć z czymś, czego "nie ma nikt inny", a jednak patrząc na to z pewnego dystansu są t o talenty dość powszechne. Nie raz wręcz na siłę szukamy w Sobie artysty, bo nasze czasy wymagają pewnego show, "nie ma Cię w internecie? to nie istniejesz!". A talent to w rzeczywistości nic innego, jak Twoje wrodzone predyspozycje, oraz zdolności... Możesz umieć słuchać jak nikt inny (a to się bardzo ceni). Albo rozbawiać i podnosić na duchu ludzi, którzy już tracą nadzieje. Możesz też mieć talent do czynienia dobra, do kochania, do życia! Nie patrz z zawiścią na tych, którzy ...
Czytaj więcej

Zapraszam W...

Obraz
Większość z nas marzy o wielkim świecie, dla Polaków ten wielki świat to  właśnie stolica - Warszawa. Widzimy spełnione marzenia, wielkie możliwości, (nie)zapomniane imprezy i wystawne knajpy, fantastycznych ludzi, mamonę i życie na poziomie, ale nie byle jakim, w końcu nie można mieszkać w „lepszym” miejscu w tym kraju, no nie? Ale czy stolica chce nas tak samo, jak my jej?  Jaka jest, kiedy to nie są zwykłe odwiedziny? Powiedziałabym, że Warszawa jest jak kobieta, niestety, ale jak przyjeżdżasz na chwilę, żeby zobaczyć tylko to co najciekawsze, to wydaje się być idealna. Ale dopiero jak chcesz być z nią dłużej, to zauważasz, że jest dość ciężka nie tyle co do zniesienia, ale zrozumienia. Tego jak musisz się do niej dostosować, jak ona Cię wychowuje i uczy życia. Daje i WYMAGA. Mamo? Czy to Ty? Mieszkam tu już pół roku i na dzień dobry przywitała mnie słowami „zapraszam wypierdalać”. Tak było, bo juz podczas podpisywania umowy i wrzucania całego dorobku moje...
Czytaj więcej

Nagość

Obraz
Nie trzeba zdejmować ubrań, aby stać przed kimś zupełnie nago.       Nikogo nie dziwi widok nagich ludzi, ale dziwią nas za to czyjeś emocje, tak szczere jak głośny, wręcz zarażający śmiech, albo łzy, gorzkie, wielkie łzy. To co na siebie zakładamy to nie tylko spodnie, czy okrycia wierzchnie, ale przede wszystkim maski. Przebieramy w nich tak samo jak w obładowanych wieszakach. Zadajemy sobie pytanie jaki będziemy mieć dziś humor, czasem niezależnie od tego jaki jest on w rzeczywistości. Rozgrywające się wewnętrznie tragedie ubieramy w nieśmiały, a dla niektórych i zalotny uśmiech, smutne oczy oprawiamy w tusz do rzęs, a zmęczone ciało w wyprasowane na kant spodnie. Zakrywamy więc siebie, a nie ubieramy. A czasem i pomimo tych wszystkich warstw czujemy się nago i niezręcznie, kiedy zaczynamy się uzewnętrzniać - to właśnie wtedy najbardziej szokujemy. Zakrywamy nie tylko te negatywne emocje, ale i nie raz te pozytywne, w obawie przed zazdrością, przed ich...
Czytaj więcej